یه نکته مهم واسه ما مامان باباهای گل

مادامي كه اين اطفال در كنارت هستند تا مي تواني دوستشان بدار خود را فراموش كن و به ايشان خدمت نما، شفقت فراوان خود را از آنان دريغ مدار، مادامي كه اين موهبت با توست، قدرش را بدان و نگذار هيچ يك از رفتار كودكانه آنها بدون قدرداني بماند. اين شادماني كه اكنون در دسترس توست، مدت زيادي نخواهد ماند، اين دستان نرم كوچكي كه در دست تو آشيانه دارند، در حالي كه در آفتاب قدم مي‌زني هميشه با تو نخواهد بود. همينگونه اين پاهاي كوچكي كه در كنارت مي‌دوند و يا صداهاي مشتاقي كه بدون وقفه و با هيجان هزاران سوال از تو مي‌كنند، تا ابد نيستند. اين صورت‌هاي قابل اعتماد كه به طرف تو توجه مي‌كنند، يا بازوان كوچكي كه بر گردن تو حلقه مي‌شوند و لبان نرمي كه به روي گونه‌هاي تو فشار مي‌آورند، دائمي نيستند.......................

شاید این را نیاز باشد ما مامان و باباها هر روز بخونیم  که یه موقع خستگی ها باعث نشه این موهبت را فراموش کنیم